Unicamente un sospetto,
nemmanco una promessa.
Come camminare in via Euripide
con il naso carico di odori
cannella origano mentuccia basilico.
Sentore che più sapore non diviene.
Sapore da tanti passati
divenuti spezie
svilite nell’odorato.
Non più attraverso il tatto.
Accarezzare e le dita
lasciar una scia di colore,
un incarnato
di capo indiano,
il giallissimo dello zafferano
e come macinano il pepe.
Una vista guasta,
che vede solo la pozza
il bordo stradale rotto
il motorino che zigzaga
sul marciapiede,
incapace di transustanziare.
Il tuo udito che va a passeggio
come l’ultimo apparecchio stereofonico
dell’automiobile che installi,
ti metti a sentire tutte le stazioni un attimo,
impassibile,
come andando a braccetto
col mio udito
in via Euripide. In via Euripide
con gli odori delle spezie
un antico sapore di peccato
in bocca,
un tatto multicolore,
una vista guasta
e una fiducia incrollabile nel trascendente:
i Tarocchi, i caffè, gli oroscopi.
Come camminando in via Euripide
nudo insieme a te. Solo e nudo.
Μια υποψία και μόνο,
ούτε καν υπόσχεση.
Σαν να περπατάς στην Ευριπίδου
και η μύτη σου να φορτώνει μυρωδιές
κανέλλα ρίγανη βασιλικό και δυόσμο.
Οσμή που δεν ξαναγίνεται γεύση.
Γεύση από παρελθόντα
που έγιναν μυρωδικά
κι υποβιβάστηκαν στην όσφρηση.
Όχι πλέον δια της αφής.
Να χαϊδεύεις και τα δάκτυλά σου
ν’ αφήνουν πίσω τους χρώμα,
μια επιδερμίδα
ινδιάνου αρχηγού,
το υπερκίτρινο της ζαφοράς
και πώς το τρίβουν το πιπέρι.
Μια όραση κλούβια
να βλέπει μόνο τη λακκούβα
το σπασμένο κράσπεδο
το μηχανάκι που κάνει
ζιγκ-ζαγκ στον πεζόδρομο
ανίκανη να μετουσιώσει.
Η ακοή σου να βγαίνει περίπατο
σαν το τελευταίο στερεοφωνικό
του αυτοκινήτου όταν το σετάρεις,
ν΄ ακούς όλους τους σταθμούς από λίγο,
δίχως συγκίνηση,
σαν να περπατάς αγκαζέ
με την ακοή μου
στην Ευριπίδου. Στην Ευριπίδου
με τις οσμές απ΄τα μπαχαρικά,
μια παλιά γεύση αμαρτίας
στο στόμα,
μια πολύχρωμη αφή,
μια κλούβια όραση
και μια ακράδαντη πίστη στα έκτα:
τα Ταρώ, τους καφέδες, τα ωροσκόπια.
Σαν να περπατάω στην Ευριπίδου
μαζί σου γυμνός. Γυμνός και μόνος.
Traduzione di Crescenzio Sangiglio