Traduzione di Crescenzo Sangiglio
(I)
mascherati sono usciti per le strade
vestiti da assassini
con armi vere
uccidendo i mondi
d’un tratto
a bruciapelo
noi siamo vestiti da assassini
dicono
voi siete vestiti da morti
dal libro “L’EROE IN ME”, 2005
o o o
(I)
βγήκανε στους δρόμους καρναβάλια
ντυμένοι δολοφόνοι
με όπλα αληθινά
σκοτώνοντας τους κόσμους
εξαίφνης
εξ’ επαφής
είμαστε ντυμένοι δολοφόνοι
λένε
είστε ντυμένοι νεκροί
από το βιβλίο “Ο ΗΡΩΑΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ», 2005
* * *
(II)
“Non potrò venire, non potrò.
Devo stare in compagnia delle mie chimere,
almeno oggi e domani e dopo”
il peso dei sogni
pollice dopo pollice con una corda, viva serpe, dal pozzosogno
tenebroso tiravo su l’improbabile, a uscir fuori alla luce, solatìo
diventare, parte conseguire
di realtà, intervallo di fugace verità;
ma la sua corda mi compatì
alla rovescia, disse, non ti appendo
non meriti un laccio a nodo di lupo al collo
perciò nel fondopozzo ti getto
con tutto quel peso che andasti a sollevare
così come sogno per ascendere
nota: la citazione premessa alla poesia è un estratto dalla lettera indirizzata da Dionissios Solomòs a Giorgio De Rossi, scritta a Zacinto nell’ agosto del 1824 (l’originale è in italiano, mentre nella traduzione di Linos Politis la parola ονειροφαντασίες viene resa con il termine chimere)
dal libro “il lumino e altre poesie”, 2013
o o o
(II)
«Δε θα μπορέσω να έρθω, δε θα μπορέσω.
Πρέπει να καθίσω συντροφιά με τις ονειροφαντασίες μου,
τουλάχιστο για σήμερα και αύριο και ύστερα»
το βάρος των ονείρων
ίντσα την ίντσα σήκωνα με μια τριχιά, σαν φίδι ζωντανό, απ’ τα
σκοτάδια του ονειροπήγαδου το απίθανο, να βγει στο φως, υφήλιο
να γίνει κι αυτό, μεράδι να βρει
πραγματικότητας, διάλειμμα σύντομης αλήθειαςˑ
μα η τριχιά του με λυπήθηκε
ανάποδα, λέει, δεν σε κρεμάω
εσένα δεν σ’ αξίζει σταυρόκομπος βρόχος λαιμού
γι’ αυτό στο πατοπήγαδο βαθιά σε ρίχνω
με τόσο βάρος που πήγες να σηκώσεις
έτσι σαν όνειρο ν’ αναληφθείς.
σημείωση: η προμετωπίδα στο ποίημα είναι απόσπασμα από επιστολή του Διονυσίου Σολωμού προς τον Γεώργιο Δε Ρώσση, γραμμένη στη Ζάκυνθο τον Αύγουστο του 1824 (το πρωτότυπο είναι στα ιταλικά, στη δε μετάφραση του Λίνου Πολίτη, ως «ονειροφαντασίες» αποδίδεται η λέξη «chimere»
από το βιβλίο «το καντήλι και άλλα ποιήματα», 2013
* * *
(III)
Farfalla a Nagasaki
Nessuna bomba può annientarmi;
sono la santa, l’eterna farfalla di Nagasaki.
Le sere svolazzo
intorno alle lampade impolverate,
gialle, opache,
ora nei baretti, ora nelle bettole,
tutti mi fanno compagnia, mi offrono da bere,
ogni giorno festeggio
per sempre conto diciotto soli.
Ma quando quei versi, ben noti,
risuonano fuori dalla radio,
piango
m’inebrio
mi lamento.
Era leggero il mio armamento
un’iscrizione sopra una spada
di mio padre proprietà e onore;
pesante il prezzo
alito senza amore
i tre anni del suo tradimento
harakiri della mia sopportazione.
Perchè non poter definire la morte?
Cosa, forse, ce lo vieta?
Qual dio signoreggia cosa?
E poi cosa sta in agguato?
Noi, i Nippon, stabiliamo il nostro sangue,
noi ne definiamo anche l’onore.
dal libro “conoscete la fine”, 2017
o o o
(III)
Πεταλούδα στο Ναγκασάκι
Βόμβα καμιά δεν πρόκειται να μ’ αφανίσει·
είμαι η αγία αιώνια πεταλούδα του Ναγκασάκι.
Τα βράδια φτερουγίζω
γύρω από σκονισμένους λαμπτήρες,
κίτρινους, θολούς,
πότε στα μπαράκια, πότε στα καπηλειά,
όλοι μου κάνουνε παρέα, όλοι με κερνάν,
γιορτάζω κάθε μέρα
για πάντα δεκαοχτώ ήλιους αριθμώ.
Μα σαν ηχήσει απ’ το ραδιόφωνο
εκείνο το λιμπρέτο, το γνωστό,
κλαίω
μεθάω
θρηνώ.
Ήταν ο ελαφρύς μου οπλισμός
μια επιγραφή σ’ ένα σπαθί
του πατέρα μου περιουσία και τιμή·
ήταν το τίμημα βαρύ
δίχως έρωτα πνοή
τα τρία χρόνια της δικής του προδοσίας
χαρακίρι της δικής μου υπομονής.
Γιατί το θάνατο να μην ορίζουμε;
Τι, άραγε, μας εμποδίζει;
Ποιος θεός εξουσιάζει τι;
Και τι μετά καραδοκεί;
Εμείς, οι Νιππόν, ορίζουμε το αίμα μας,
ορίζουμε και την τιμή.
από το βιβλίο «ξέρετε το τέλος», 2017
* * *
(IV)
insignificante presenza
paglia probabilmente il poeta
spilla le sue parole
non ci spendo un soldo per le torri
senza contar che somigliano a locande,
mille volte lo preferisco due versi
con profumato fulgore impiantare
nelle vinerie da condannato alla vanità
una salvietta e una matita mi bastano
fantasma furtivamente
mentre i miei vicini si gingillano
compongo sonetti ditirambici
prossimamente la presentazione ai mulini a vento,
con hommes de paille sulle gradinate
anch’io con loro sarò
applausi indolenti
certo di poesie salvator tu non sei
e nemmanco forse una di queste potrà mai affrancarti
(e se anche coi lapis travestimenti tu ricamassi
e alla rovescia girassi la tua pelle
pur sempre imprigiona la morte)
più o meno così mi diverto incredibilmente
a fomentar secondi fuggitivi
dietro il banco Cristina con Elli
catalogati ci hanno come roditori
visto però che adesso come per caso sei capitato
all’ “Alobar”, beviamoci, e che buon pro’ ci faccia,
tra compagni i nostri bicchierini
dal libro “regno per una matita”, 2018
o o o
(IV)
πέρασε και δεν ακούμπησε
άχυρο πιθανόν ο ποιητής
τα λόγια του καρφίτσα
μα δυάρα δεν δίνω για τους πύργους
άσε που φαίνονται για πανδοχεία,
χίλιες φορές το προτιμώ δυο στίχους
με μυρωδάτη αίγλη ματαιοποινίτη
να καταστρώνω στα ποτοπωλεία
χαρτοπετσέτα και μολύβι μου αρκούνε
φάντασμα στα μουλωχτά
καθώς οι δίπλα μου χαζολογούνε
σονέτα χτίζω διθυραμβικά
προσεχώς η παρουσίαση στους ανεμόμυλους,
με hommes de paille στις κερκίδες
μαζί τους θα ‘μαι και γω
χειροκροτήματα νωθρά
διασώστης βέβαια δεν είσαι ποιημάτων
ίσως ούτε καν ένα απ’ αυτά να σε λυτρώσει
(κι αν νε μολύβια κεντάς παρενδυσίες
ανάποδα το δέρμα σου και να γυρίσεις
πάλι τον θάνατο περιφρουρεί)
μα κάπως έτσι αφάνταστα το διασκεδάζω
φυγάδες δευτερόλεπτα να υποθάλπω
στη μπάρα μέσα η Χριστίνα με την Έλλη
μας δελτιώσανε για τρωκτικά
μα μιας και ήρθες τώρα δα τυχαία
στο «αλομπάρ» ας; πιούμε, για καλό,
τα ποτηράκια μας παρέα
από το βιβλίο «βασίλειο για ένα μολύβι», 2018
Antonis Psaltis è nato nel 1977 a Krania, sul monte Olympus. Ha pubblicato quattro libri di poesie e due con traduzioni dal tedesco e dal greco antico. Lavora e vive a Larissa
Ο Αντώνης Ψάλτης γεννήθηκε το 1977 στην Κρανιά Ολύμπου. Έχει εκδώσει τέσσερα βιβλία με δικά του ποιήματα, και δύο με μεταφράσεις από τα γερμανικά και τα αρχαία ελληνικά. Εργάζεται και κατοικεί στην Λάρισα